50li yaşlarını süren Ekremin annesi Alzheimer hastasıdır ve tüm bakımıyla Ekrem ilgilenmektedir. Fakat annesi Nergis Hanım, çoğu zaman adını dahi hatırlamamaktadır. Ekrem annesine bakabilmek için kendi hayatına dair planlarının hepsini bir kenara bırakır. Zar zor yeten maddi durumlarından dolayı her gün bir diğerinin tekrarı gibi yaşarlar. Nergis yemeklerini çöpe döker, evin orasına burasına tuvaletini yapar. Annesi kaçmasın diye evin tüm kapılarını ve pencerelerini kilitleyen, Ekrem hem bu eve hem de bu hayata hapsolmuştur. Ama bir gün Nergis Hanım gerçekten sabrının sınırlarını zorlayan bir hamle yapar
